مراحل شنوایی سنجی
- بیمار به اتاقک آکوستیک هدایت می شود
- دستگاه آدیومتر روشن می شود
- گوشی بر روی گوش بیمار قرار می گیرد
- دکمه خروجی بر روی وضعیتی قرار داده می شود که شخص صدا را بهتر دریافت می کند
- فرکانس های مختلف بر روی بیمار تست می گردد و واکنش دریافتی او ثبت می شود
- صدا را تا حد 10 دسی بل کاهش داده تا جایی که فرد صدایی نشنود
- سپس شدت صدا 5 دسی بل افزایش داده می شود
- آستانه شنوایی شخص در این مرحله مشخص می شود
- نتیجه شنوایی سنجی با علامت قرمز جهت گوش راست ثبت می گردد و میزان آن ضرب در مقدار آبی برای گوش چپ ثبت می شود
- آستانه های برای ترسیم منحنی به یکدیگر متصل می شوند
- همین مراحل برای گوش چپ نیز انجام می شود
همانطور که در بالاتر نیز اشاره شد تست شنوایی سنجی گفتاری مکمل تست شنوایی سنجی تن خالص می باشد و پس از آن صورت می گیرد.
در این مرحله کلمات دوسیلابی و تک‌سیلابی برای شخص پخش می‌شود و از او خواسته می‌شود تا کلماتی را که می‌شنود تکرار کند.
این تست ها هیچ خطر یا درد و ناراحتی برای شخص ندارد و حدود 15 دقیقه به طول می انجامد.
کاهش شنوایی چگونه به وجود می آید؟
کم شنوایی علت های متعددی می تواند داشته باشد. به طور کلی هر چیزی که باعث آسیب به یکی از بخش های سیستم شنوایی شود میتواند باعث کم شنوایی یا ناشنوایی گردد.
بیماری ها و شرایط متعددی هستند که می توانند منجر به ایجاد این نوع اختلالات شنوایی گردند. در ادامه به لیستی از این موارد اشاره خواهیم داشت.
- آبله مرغان
- سیتومگالوویروس
- اوریون
- مننژیت
- بیماری سلول داسی شکل
- سیفلیس
- بیماری لایم (lyme)
- دیابت
- درمان سل با استرپتومایسین، که گمان می‌رود یک عامل خطر اساسی باشد
- کم کاری تیروئید
- آرتروز
- برخی از سرطان‌ها
- نوجوانان در معرض دود سیگار
حال برای بررسی دقیق تر اینکه کاهش شنوایی چگونه رخ می دهد بهتر است نگاهی به انواع مختلف درمان کم شنوایی داشته باشیم سپس این بحث را ادامه دهیم.
انواع کم شنوایی
کم شنوایی خود به چهار دسته تقسیم می شود. این دسته بندی بر اساس قسمت هایی از سیستم شنوایی که باعث این مشکل می شوند و دچار اختلال عملکردی شده اند ایجاد می گردد.
چه مشکلاتی باعث نیاز به سمعک گوش می‌شوند؟
در سه حالت ممکن است، شنوایی دچار اختلال شود:
آسیب‌دیدگی حسگرهای عصبی
در این نوع مشکل شنوایی، عصب‌های حسیِ گوش درونی خرید سمعک آسیب می‌بینند یا به هر دلیلی به خوبی عمل نمی‌کنند. صدماتی از این دست ممکن است بر اثر بیماری، کهولت سن، قرار گرفتن در معرض نویز، بعضی داروهای خاص یا مشکلات ژنتیکی رخ دهند.
مشکلات گوش بیرونی و میانی
ممکن است امواج صدا بنا به دلایلی نتوانند به کانال گوش و از آنجا به گوش میانی برسند. برای مثال ممکن است، جرم و ترشحات کانال گوش و یا مایعات (مثل آب) وارد گوش میانی و سد راه امواج صدا شوند. همچنین پاره شدن پرده گوش هم میتواند در شنوایی مشکل ایجاد کند. این دست مشکلات معمولا با راه‌حل‌های دارویی و یا جراحی رفع می‌شوند.
ترکیبی از موارد اول و دوم باعث نیاز به سمعک گوش می‌شوند
در بدترین حالت احتمال دارد کسی دچار مشکلات مربوط به حسگرهای سمعک زیمنس عصبی و گوش بیرونی و میانی شود. یعنی ترکیبی از مشکلاتی که در مورد اول و دوم گفته شد.
چه کسانی باید از سمعک استفاده کنند
درمان وزوز گوش صدایی بدون منشاء خارجی می باشد که ممکن است در هر نقطه‌ای از سر یا در یک گوش یا هر دو گوش شنیده شود .این حالت به خودی خود یک بیماری نمی باشد، اما می تواند نشانه‌ای از ایجاد مشکلات جدی برای فرد باشد.
تقریباً در اکثر موارد، درمان وزوز گوش یک صدای ذهنی است، به این معنی که فقط فردی که دچار مشکل شده میتواند این صدا را بشنود البته بدین معنا نمی باشد که این صدا نتیجه ی تخیل فرد است.
رایج‌ترین نوع درمان وزوز گوش با شنیدن صدای ثابت زنگ همراه است. وزوز گوش یا سوت گوش ممکن است متناوب یا پیوسته شنیده شود و بلندی صدای وزوز هم میتواند متغیر باشد .هر چند وزوز گوش یا سوت کشیدن گوش میتواند برای فرد ناراحت کننده باشد، این شرایط معمولاً نشانه‌ای از ایجاد مشکلات جدی برای فرد نیست.
در موارد شدیدتر درمان وزوز گوش ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در تمرکز و خوابیدن شود. همچنین ممکن است باعث ایجاد اختلال در کار و روابط شخصی فرد شده و حتی منجر به اختلالات روانی گردد.
اگرچه وزوز گوش معمولا با کم شنوایی همراه است، اما توجه داشته باشید که آن باعث کم شنوایی نمی‌شود و کم شنوایی نیز باعث بوجود آمدن درمان وزوز گوش نمی شود.
درمان وزوز گوش خود یک بیماری نیست، بلکه نشانه‌ای از یک اختلال مزمن، مانند از دست دادن شنوایی مرتبط با سن، آسیب شنوایی یا اختلال در سیستم گردش خون و مواردی از این قبیل می باشد که در ادامه آنها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
عفونت گوش می تواند علت های میکروبی (عفونی) یا غیر میکروبی داشته باشد.
در قسمت گوش میانی لوله ای به نام شیپور استاش وجود دارد که رابط بین گوش میانی و عقب بینی (حلق) است. گوش میانی از یک طرف به پرده گوش می رسد و از طرف دیگر از طریق شیپور استاش به حلق راه پیدا می کند.
بهترین حالت برای پرده گوش این است که هوای اطراف آن متعادل باشد که حفظ این تعادل در زمان باز و بسته شدن لوله استاش هنگام جویدن، قورت دادن آب دهان صورت می گیرد.
در صورتی که هر گونه عاملی بر لوله ذکر شده فشار وارد کند و مانع فعالیت و عملکرد صحیح شیپور استاش شود می تواند موجب عفونت در گوش میانی شود. همچنین هر نوع تجمع مایعات و ترشحاتی در پشت پرده گوش در صورت ادامه دار بودن می توانند منجر به این عفونت گردند و اگر درمان نشوند، به پرده گوش فشار وارد خواهند کرد و در نهایت موجب پاره شدن آن می شوند.
در سنین کمتر از دو سال به ویژه در نوزادان که مسیر گوش میانی در آن ها، کوتاه تر و مستقیم تر از افراد بزرگسال است، امکان عفونت با ورود مایعاتی مانند شیر و یا ترشحات دیگر به گوش میانی بیشتر است، به همین علت هم عفونت در این سنین بیشتر مشاهده می شود.
وجود لوزه سوم یا ایجاد آلرژی در کودکان یکی از دیگر دلایل عفونت گوش میانی است که موجب اختلال در عملکرد شیپور استاش می شود و در مبتلایان به آلرژی تورم مخاط بینی و دستگاه تنفسی فوقانی دیده می شود. این حالت امکان ایجاد عفونت گوش میانی را در اطفال ایجاد خواهد کرد.
با اینکه لوزه سوم که تا حدود چهار سالگی رشد کرده است، پس از آن تا 10 تا 12 سالگی شروع به پس رفت می کند، اما در صورتی که این اتفاق نیفتد و لوزه سوم باعث فشار روی شیپور استاش و ایجاد اختلال در آن شود، این افراد علاوه بر آن که مستعد عفونت گوش می شوند، با مشکلات تنفسی دیگری هم روبرو خواهند شد که در این صورت لازم است لوزه سوم آنان برداشته شود.
اکنون پس از آشنایی با عفونت گوش میانی و علت های رایج آن در ادامه به علائم و راه های تشخیص آن می پردازیم.
- ۰ ۰
- ۰ نظر